“Arap Aklinin Elestirisi” serisinin ikincisi olan bu kitapta Cabiri; Arap-Islam kültüründeki bilgi sistemini  Beyân, Burhân ve Irfân olarak tasnif etmis  ve yillar sonra da tercih ettigi bu yapisal tasnifin en isabetli tasnif oldugunu tekrar belirtmis ve bunun gerekçelerini ise su ifadelerle vurgulamistir:
“…Bu durum sadece söz konusu tasnifin salt analitik açidan Arap-Islam kültürünün içinde bulundugu gerçek durumu bilfiil ifade ediyor olmasindan degil ayni zamanda bu kültürün genel gelisimi boyunca geçirdigi asamalari da yansitmasi dolayisiyladir: Bu kültür önce Kur’an, Hadis ve bunlarla ilgili bilgi alanlariyla, baslangiçta “beyânî” olarak baslamis, sonra tercümelerle zenginleserek diger kültürlere açilmis, bilim ve felsefe seklinde karsimiza çikan “burhân” ile tasavvuf ve isrâkî felsefede ortaya çikan “irfân” burada rahat ve verimli bir ortam bulmus sonra da bu sistemler arasinda etkilesim ve eslesmeler meydana gelmistir. Bunun sonucunda ise iki temel akim olusmustur: Birincisi özellikle Doguda ortaya çikan ve irfâni “beyân” temeli üzerine kurmaya çalisan akimdir. Ikincisi ise özellikle Magrip ve Endülüs’te ortaya çikan ve “beyân”i “burhân” temeli üzerine kurma yönünde hareket eden akimdir…”
Bu kitap; beyan, burhan ve irfan adi verilen bu üç bilgi sisteminin analizini yapip isleyis mekanizmalarini, kavramlarini ve barindirdiklari dünya görüslerini irdelemek ve tedvin asrinda olusup günümüze kadar devam eden sekliyle Arap aklinin iç yapisini olusturan karsilikli iliskileri incelemek gayesiyle yazilmistir.