Söylemler birbirlerinden çesitli enstrümanlari ödünç almakta, bazen de muhatap söylemin argümanlarini alip kendine özgü yeni bir baglamda kullanma, kendi özel çerçevesi içerisinde islevsellestirmek üzere onu yeniden yapilandirmak konusunda kendilerini serbest görmektedirler. Söylemlerin düsünsel hareket noktalari ne kadar birbirinden farkli ve ifade üsluplari ne kadar birbirine zit olsa, anlati sistemleri buyurgan vaaz dilinden epistemolojik gerilim diline kadar ne ölçüde çesitlilik arz etse de bu karsilikli degisim yine de gerçeklesmektedir, çünkü söylemler belli bir tarihsel-kültürel baglam içerisinde ayni problemler yiginini paylasir ve ayni meydan okumalarla karsi karsiya kalirlar. Nitekim üretici söylemlerin tamaminin karsi karsiya oldugu meydan okuma, “gelecek” adini verdigimiz zaman dilimine giriyor olusumuz ve tarihten çikisin sebep oldugu [ima ettigi] tehlikeler degil midir? Nitekim bilindigi üzere modern Arap uyanis çaginin (nahda) basindan beri söz konusu olan bu zor meydan okumaya karsi birçok cevap verilmis, yani birçok söylem üretilmistir.