Abdurrahman Kevakibi

1854 yılında Halep’te dünyaya gelen Kevâkibî, çocukluk yıllarının bir kısmını Antakya’da geçirmiş, sonra Halep’e dönerek el-Medresetü’l-Kevâkibiyye’de öğrenimini devam ettirmiştir. Gazetecilikle başladığı meslekî hayatını Halep vilâyetinde Menâfi Sandığı vekilliği, Ticaret Mahkemesi üyeliği, Ticaret Odası reisliği, Belediye reisliği, Mahkeme-i Şer‘iyye başkâtipliği gibi resmi görevlerle sürdürmüştür.
1898’de Mısır’a giderek Kahire’de yenilikçi çevrelerle görüşme imkânı bulmuş, “El-Menâr” ekibine katılarak makaleler yazmıştır. İyi derecede Türkçe, Arapça ve Farsça bilen Kevâkibî,  İslam dünyasının içinde bulunduğu külli ve derin çöküntüye kafa yormuş, bu halden çıkışın yollarını aramıştır. Ümmü’l-Kurâ  ve Tabâiu’l-istibdâd kitapları bu çabanın ürünüdür. Dinî düşüncesinin yenilenmesi ve Müslüman toplumların kurtuluşu için yoğun çalışmalar yapan Kevakibi, bu amaçla birçok ülkeyi dolaşmış ve yine bir seyahatten döndükten birkaç ay sonra Kahire’de vefat etmiştir.(1902)
Cemaleddin Efganî ve Muhammed Abduh gibi, dönemin sorunlarına karşı savundukları düşünceleri ve önerdikleri çözümleriyle çokça tartışılan ve haklarında çelişkili değerlendirmeler yapılan, 19. Asrın Müslüman entelektüellerinden bu önemli ismi maalesef Türk okuyucusunun yakından tanıma imkanı olmamıştır. Bunu telafi edecek daha detaylı tanıtımı, M. Muhtar eş-Şankıti’nin yaptığı ilmi bir çalışma olarak elinizdeki kitabın girişinde bulacaksınız.